Ahmet Nezihî Turan

Maraş doğumlu sonradan görme Ankaralıdır. Üniversiteye kadar birçok okulda, birbirine yüzlerce kilometre uzaklıktaki şehirlerde okudu. Tarih (DTCF) lisansı, yüksek lisansı ve doktorası bile var. Bütün işi gücü hocalıktı. Sadece vakit buldukça okuyup yazabildi. 2014’te emekli olurken daha çok okuyup yazacağını sanıyordu ama gene yanıldı.

Memuriyetten sonra Mesud Cemil’in hikâyelerini Bir Kedi Aşkı adıyla yayına hazırladı ama henüz basacak yer bulamadı. Bir arkadaşıyla adı henüz belli olmayan ama içinde 100 anlatı olan isimler tarihi gibi bir kitabı tamamladılar. Bir gün elbette yayımlanır.

“Ciddi” denen herhangi bir işle uğraşmaya başladığında mutlaka edebiyata sığınır. Seyrek Yağmur‘dan sonra yine Barış Bıçakçı’nın Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra‘sını okumak iyi gelmiş. Hem bu adın ona uyduğunu da düşünüyor. Bir taraftan da, tarihe ayıp olmasın diye, Büyük Kedi Katliamı‘nı okumuş.

Son yaklaştıkça, anımsanan birtakım imgeler kalmaz artık, yalnızca sözcükler kalır. Zamanın, bir zamanlar benim sözcülüğümü etmiş sözcüklerle bana yüzyıllarca eşlik etmiş olan kimsenin yazgısını simgeleyen sözcükleri karıştırması garip değil aslında. Homeros olmuşluğum vardır; yakında Hiç Kimse olacağım Ulysses gibi: yakında Herkes olacağım; öleceğim.

— Jorge Luis Borges